Nieuwe toepassing sociale zekerheid binnen UE

Log in

Nieuwe toepassing sociale zekerheid binnen UE

De sociale zekerheid binnen de Europese Unie is een aangelegenheid waarover de lidstaten een exclusieve bevoegdheid hebben. Er zijn twee verordeningen -een basisverordening uit 1971 en een toepassingsverordening uit 1972- die ervoor zorgen dat de bevoegdheid van de lidstaten niet belemmerend werkt voor het vrije verkeer van werknemers binnen de EU en ook niet voor het vrije verkeer naar de landen van de Europese Economische Ruimte (EER: Noorwegen, IJsland en Liechtenstein) en Zwitserland. Beide verordeningen coÃƒÂ¶rdineren de verschillende sociale zekerheidsregelingen. De basisverordening is naderhand regelmatig gewijzigd, onder meer door rechtspraak van het Europese Hof van Justitie. De basisverordening is in 2004 vervangen door een nieuwe basisverordening, maar kan pas door lidstaten worden toegepast als de bijbehorende toepassingsverordening in werking treedt. Dat laatste is per 1 mei 2010 het geval.

Vanaf deze datum geldt voor de sociale zekerheid binnen de lidstaten van de Europese Unie de regelgeving uit de nieuwe basisverordening en toepassingsverordening voor werknemers die in een lidstaat wonen en in een of meer (andere) lidstaten werken. De nieuwe regeling kan ertoe leiden dat een werknemer vanaf 1 mei 2010 in een andere lidstaat is verzekerd dan onder de bestaande regeling het geval is. Tot 1 mei 2020 geldt hiervoor een overgangsregeling. In dat geval blijft de werknemer verzekerd in de lidstaat waar dat nu het geval is zolang de situatie niet verandert.

De hoofdlijnen van de nieuwe regeling zijn als volgt. Uitgangspunt is dat een werknemer is verzekerd in de lidstaat waar hij/zij werkt, ÃƒÂ³ÃƒÂ³k ingeval de woonplaats in een andere lidstaat ligt. Als een werknemer slechts ÃƒÂ©ÃƒÂ©n werkgever heeft, is de werknemer voortaan verzekerd in de lidstaat waar deze woont, als de werknemer in dat land ten minste 25% van zijn tijd werkt. Anders is de werknemer verzekerd in de lidstaat waar de werkgever is gevestigd. Als de werkgever is gevestigd in de lidstaat waar de werknemer woont, is de werknemer in het woonland verzekerd. Ook als een werknemer voor twee werkgevers in verschillende lidstaten werkt, is de werknemer in het woonland verzekerd.

De nieuwe verordeningen gelden per 1 mei 2010 nog niet voor de landen van de EER en Zwitserland en ook niet voor werknemers met een niet-EU-nationaliteit (zogeheten derdelanders) die gebruikmaken van grensoverschrijdend verkeer binnen de Europese Unie. Voor deze landen en personen blijven de oude basisverordening en toepassingsverordening voorlopig nog van toepassing.

De Commissie Verzekeringsaangelegenheden heeft onlangs een (niet-bindende) uitleg gegeven bij elk artikel van de nieuwe verordeningen en verschillen aangegeven met de vorige verordeningen. Deze commissie bestaat uit het College voor Zorgverzekeringen (CVZ), het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (UWV), de Belastingdienst, de Sociale verzekeringsbank (SVB) en de ministeries van FinanciÃƒÂ«n, Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) en Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW).

Bron: Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, 28-4-2010, nr 10/37; Commissie
Verzekeringsaangelegenheden 28-4-2010, Toelichting Europese basisverordening sociale zekerheid.
Nieuwsarchief

30%-ruling check

Click to check your entitlement to the 30%-ruling
Start 30%-check
Our newsletter

Click to register for our newsletter.
SIGN UP

SIGN UP

Thank you for your subscription.